Kasper Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845

Brzeziński herbu Trąby (t. 2 s. 332-333)

Brzeziński herbu Trąby. Z Brzezin w Krakowskiem województwie ten się dom pisze. Do tych należą Sebastian Brzeziński pisarz grodzki Krakowski, podpisał przywilej Króla [str. 333] Stefana de libertate Ecclesiastica w roku 1580. feta Castrensia Cracovien. Sebastian kanonik Krakowski, proboszcz Oświęcimski, umarł w roku 1601. którego nagrobek z herbem Trąby w kościele katedralnym Krakowskim podziśdzień widzieć, i Starowolski go wypisał: człowiek był w obojgu prawie biegły, dla tego też z sejmu w roku 1589. był deputowany ad correctionem juris terrestris. Constit. fol. 516. et 1601. fol. 734; Gabriel sekretarz królewski, w Rzymie będąc, oracją o S. Stanisławie biskupie Męczenniku migną do druku podał. Marianna w Sączu pod Regułą Ś. Franciszka. Jadwiga we Lwowie u wszystkich SS. pod Regułą Ś. Benedykta, Bogu Panieńskie życie poświęciły. Wojciech.Zygmunt, miał za sobą Felicjanę Boratyńską, synów miał dwóch, Sebastiana i Franciszka. Sebastian miał za sobą Zuzannę Przerębską cześnikownę Sandomierską, córek z niej dwie: Barbarę za Wojciechem Bukowskim, i Katarzynę w roku 1660. Władysław Brzeziński, miał za sobą Alojzją Chocimowską, tego znać córka była za Maciejem Ustrzyckim kasztelanem Sanockim. Teresa była za Florianem Lupińskim w roku 1660. Aleksander Zofią Chocimowską, z której Anna dostała się Stanisławowi Pozowskiemu, Jadwiga najprzód Piotrowi Mozgawskiemu, po nim Dawidowi Skotnickiemu.

Objaśnienia:

• Jest to pełny tekst części genealogicznej Herbarza (tomy II-X i Uzupełnienia), wg wydania J.N. Bobrowicza, Lipsk 1839-1845.
• Zgodnie z oryginałem, Czcionką większą jest zaznaczony tekst Niesieckiego, zaś czcionką mniejszą, z wcięciem: uzupełnienia Bobrowicza.
• Tekst został zeskanowany i poddany korekcie maszynowej. Niestety, ze względu na słabą technikę ówczesnego druku (czcionki ręcznie składane) i fakt, że ówczesny krój czcionki dziś już nie występuje, tekst ten należy poddać korekcie ręcznej, co jednak zajmie wiele czasu (prawie 12 milionów znaków, czyli ponad 6,5 tys. stron maszynopisu).
• Ortografia Niesieckiego została przez Bobrowicza zmodernizowana, podobnie i tutaj ortografia wyrazów pospolitych została zmodernizowana do wydania Bobrowicza.
• Należy jeszcze pamiętać o tym, że lipscy zecerzy Breitkopfa&Haertela nie musieli znać języka polskiego, stąd w tym tekście znajduje się wiele literówek.